Spis treści
Zespół niespokojnych nóg może zwiastować Parkinsona?
Choć naukowcy wciąż nie znają dokładnej przyczyny zespołu niespokojnych nóg (RLS), wiadomo, że skuteczną bronią w walce z tą dolegliwością są leki wpływające na dopaminę, kluczowy neuroprzekaźnik odpowiedzialny za ruchy mięśni i sprawne funkcjonowanie układu nerwowego.
Agoniści dopaminy działają niczym „podstawowy klucz”, który naśladuje naturalne działanie dopaminy, pomagając ciału utrzymać kontrolę nad mięśniami i zmniejszyć nieprzyjemne objawy RLS.
U pacjentów z chorobą Parkinsona obserwuje się niedobór dopaminy, dlatego agoniści dopaminy stosowani są jako leczenie pierwszego rzutu. Podobieństwo w mechanizmach leczenia RLS i Parkinsona skłania badaczy do sprawdzenia, czy oba schorzenia mają wspólne podłoże dopaminergiczne.
W najnowszym badaniu opublikowanym w tym tygodniu w JAMA Network Open zespół badawczy postanowił sprawdzić, czy zespół niespokojnych nóg może być czynnikiem ryzyka choroby Parkinsona oraz czy szlak dopaminowy ma istotne znaczenie w obu przypadkach.
Przez średnio 15 lat śledzono stan zdrowia ponad 19 800 dorosłych. Połowa z nich cierpiała na RLS, a druga połowa stanowiła grupę kontrolną. Średni wiek uczestników wynosił 50 lat, a 62,8 proc. stanowiły kobiety.
Wyniki badania wykazały, że w porównaniu z grupą kontrolną, pacjenci z RLS mieli aż o 60 proc. wyższe ryzyko zachorowania na chorobę Parkinsona.
Dalsza analiza pokazała, że osoby przyjmujące agonistów dopaminy miały zaledwie 0,5 proc. ryzyko wystąpienia choroby Parkinsona, podczas gdy w grupie niestosującej leczenia odsetek ten wynosił 2,1 proc.
Autorzy badania sugerują, że RLS może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem rozwoju choroby Parkinsona, a pacjenci nieleczący się agonistami dopaminy wykazują wyższą zapadalność na Parkinsona oraz znacznie krótszy czas do postawienia diagnozy.
Co warto wiedzieć o zespole niespokojnych nóg?
Zespół niespokojnych nóg, w skrócie RLS, znany też jako zespół Wittmaacka-Ekboma, to zaburzenie, które objawia się nieprzyjemnym mrowieniem, drętwieniem lub napięciem w nogach.
Osoby cierpiące na RLS odczuwają silną potrzebę poruszania kończynami, zwłaszcza wieczorem, w nocy lub w sytuacjach, gdy muszą długo siedzieć lub leżeć, np. w podróży. U niektórych pacjentów dolegliwości pojawiają się również w rękach.
Długotrwałe objawy utrudniają relaks i odpoczynek, często prowadząc do problemów ze snem, w tym przewlekłej bezsenności.
