Cellulit pojawia się nie tylko na udach! Jak się pozbyć pomarańczowej skórki oraz odróżnić cellulit wodny i tłuszczowy?

Cellulit to nieprawidłowe rozmieszczenie tkanki tłuszczowej. Problem ten dotyka zwykle kobiet w wieku rozrodczym, choć niekiedy notowane są przypadki tzw. skórki pomarańczowej u mężczyzn. Jedną z częstych przyczyn cellulitu są zaburzenia w funkcjonowaniu układu hormonalnego.

Cellulit (lipodystrofia typu kobiecego) nazywany także skórką pomarańczową jest zmianą skórną, która dotyka nawet 85 proc. kobiet powyżej 25. roku życia. Po raz pierwszy termin pojawił się w 1920 r. Wówczas odkryto, że podłożem nieestetycznej i pofałdowanej skóry są zmiany zwyrodnieniowe, a nie jak dotąd sądzono – stan zapalny. Główną przyczyną cellulitu są nieprawidłowości w funkcjonowaniu układu hormonalnego, a dokładniej dysproporcje w produkcji estrogenów (żeńskich hormonów płciowych). Z tego też powodu cellulit najczęściej pojawia się: po okresie dojrzewania płciowego, w trakcie ciąży, cyklu miesiączkowego, a także w podczas stosowania doustnej terapii hormonalnej. Cellulit jest zmianą, polegającą na nieprawidłowym rozmieszczeniu tkanki tłuszczowej.

Czytaj także: Herbatka z liści brzozy na odchudzanie, przeziębienie i dnę moczanową. Zrobisz ją szybko i tanio. Wypróbuj przepis na napar z liści brzozy

Cellulit niekiedy bywa mylony z cellulitisem, który jest stanem zapalnym tkanki podskórnej. Jest on częstą konsekwencją infekcji bakteryjnej, która powstaje na skutek zakażenia gronkowcem. Choroba ta objawia się nie skórką pomarańczową, a zaczerwienieniem. Leczenie cellulitisu polega przede wszystkim na zastosowaniu terapii antybiotykowej, która może trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy.

Zdecydowanie najczęstszą i bezpośrednią przyczyną cellulitu są zaburzenia hormonalne, które zazwyczaj stanowią rezultat: dojrzewania płciowego, ciąży, menopauzy czy antykoncepcji hormonalnej. Dodatkowo wpływ na powstawanie pomarańczowej skórki mają: otyłość, cukrzyca, przewlekła niewydolność żylna w wywiadzie rodzinnym, historia zmian masy ciała kobiety, nawyki żywieniowe, poziom aktywności fizycznej.
Podstawowe i najczęstsze przyczyny cellulitu to:

• Niedostateczna ilość ruchu.
• Siedzący tryb życia.
• Dieta bogata w cukier i sól.
• Nadmiar estrogenów przy jednoczesnym niedoborze progesteronu.
• Problemy z krążeniem.
• Noszenie zbyt obcisłych ubrań.
• Palenie papierosów.
• Wady postawy, w tym w głównej mierze skrzywienie kręgosłupa.

Wyodrębnia się kilka klasyfikacji cellulitu w tym m.in. z uwagi na charakter zmian i ich stopień zaawansowania. Biorąc pod uwagę pierwsze kryterium można wyróżnić:

• Cellulit twardy, który charakteryzuje się zmianami usytuowanymi w tkance podskórnej. Zwykle występują one na: udach, pośladkach i wewnętrznej stronie kolan. Ta odmiana cellulitu zwykle dotyka kobiety, które nie przekroczyły 25. roku życia. Narażone są na nią również osoby aktywne fizycznie.
• Cellulit wiotki, który występuje przede wszystkim u kobiet, preferujących siedzący tryb życia. Może się on również pojawić u kobiet, które nagle straciły kilka nadprogramowych kilogramów. Cechą charakterystyczną cellulitu wiotkiego jest: mało elastyczna skóra, widoczne zagłębienia i liczne grudki. Zmiany występują głównie w obrębie: pośladków i brzucha.
• Cellulit obrzękowy, któremu towarzyszy obrzęk i poczucie ciężkości kończyn dolnych. Bezpośrednią przyczyną tego cellulitu jest nieprawidłowe funkcjonowanie układu limfatycznego i nadmierne gromadzenie się wody w tkankach.
• Cellulit mieszany, który łączy w sobie cechy innych postaci pomarańczowej skórki.

Z uwagi na stopień zaawansowania cellulitu, można wyróżnić:

• Cellulit wodny, który powstaje u kobiet, mających wrodzoną skłonność do obrzęków i zaburzeń krążenia obwodowego. Jego bezpośrednią przyczyną jest nadmierne gromadzenie się wody w tkankach podskórnych. W początkowym stadium rozwoju cellulit wodny uwidacznia się na kostkach, łydkach i kolanach. Skóra zmieniona chorobowo jest napięta, a pod wpływem nacisku pojawiają się wgłębienia w skórze.
• Cellulit tłuszczowy (lipidowy), który zwykle jest następstwem zaburzenia gospodarki hydro-lipidowej w organizmie człowieka. Zmiany zlokalizowane są w głębokich warstwach skóry.

Cellulit objawia się różnie, w zależności od fazy rozwoju oraz charakteru zmian skórnych.
Najpowszechniejsze objawy cellulitu to:

• Skórka pomarańczowa, będąca rezultatem gromadzenia się wody i nadmiernego rozszerzania się porów skóry.
• Zwiotczenie skóry zmienionej chorobowo (niekiedy mówi się, że obszar dotknięty cellulitem przypomina materac z zagłębieniami).
• Teleangiektazje, czyli pajączki naczyniowe.
• Rozstępy skórne.
• Bladość skóry, która pojawia się wówczas, gdy cellulitowi towarzyszą zaburzenia krążenia.

Wybór sposobu leczenia cellulitu uzależniony jest od stopnia zaawansowania rozwoju tej dolegliwości, a także od stanu skóry i motywacji do zmiany nawyków życia. Podstawą jest wyeliminowanie (lub ograniczenie do minimum) czynników ryzyka. Bardzo ważna jest aktywność fizyczna, odpowiednia dieta i właściwa pielęgnacja ciała. Korzystnie na stan skóry wpływa ruch, bowiem wraz z poprawą ukrwienia mięśni, zwiększa się przepływ krwi w tkance tłuszczowej, a co za tym idzie zmniejsza się warstwa tłuszczowa. Kluczem do pozbycia się cellulitu jest regularna aktywność fizyczna, której jednym z następstw jest zrzucenie nadprogramowych kilogramów. Oprócz tego ważna w leczeniu cellulitu jest dieta. Chcąc pozbyć się cellulitu do swojego codziennego jadłospisu należy włączyć: warzywa i owoce, produkty wielozbożowe, oleje roślinne, orzechy. Natomiast stanowczo należy wykluczyć ze swojej diety: sól, cukier, tłuszcze, produkty z białej mąki, konserwanty i produkty wysokoprzetworzone. Jedną z najważniejszych zasad dietetycznych przy zwalczaniu cellulitu jest picie dużej ilości wody w ciągu dnia. Pomocne są również ćwiczenia na cellulit.

Niesprzymierzeniem w walce z cellulitem jest długotrwały stres, który przyczynia się do zaburzeń w funkcjonowaniu układu nerwowego. Kortyzol – związek, który wydzielany jest podczas sytuacji stresogennych, przyczynia się do odkładania tkanki tłuszczowej. Jest to związane z tym, że napięcie mięśni, które jest fizyczną reakcją organizmu na stres, utrudnia przepływ krwi. Niekorzystnie działają także: zaburzenia emocjonalne, palenie papierosów i nadmierne spożywanie alkoholu.

Zobacz, jak nałóg tytoniowy wpływa na nasz wygląd i zdrowie

Przy leczeniu zaawansowanego cellulitu należy podjąć bardziej radykalne kroki. W takiej sytuacji nie wystarczą działania zapobiegawcze – trzeba zastosować kompleksowe leczenie. Wszystkie zabiegi medyczne i kosmetyczne przy cellulicie skupiają się na: poprawie krążenia, wzmocnieniu naczyń krwionośnych, wytwarzaniu tkanki łącznej, produkcji kolagenu i elastyny. Obecnie wyróżnia się cały wachlarz zabiegów antycellulitowych. Dzieli się na: zabiegi medyczne i kosmetyczne. Pierwsze z nich przeprowadzane są przez lekarza, a drugie – przez kosmetologa lub kosmetyczkę.

Do zabiegów medycyny estetycznej redukujących cellulit należą:

• Mezoterapia igłowa, która polecana jest w szczególności w przypadku zaawansowanego cellulitu. Polega ona na wstrzykiwaniu w skórę składników aktywnych (zaleca się przeprowadzenie serii ok. 10-15 tego typu zabiegów).
• Lipoliza laserowa, która jest zabiegiem niechirurgicznym zbliżonym do liposukcji. Polega on na lekkim nacięciu skóry i wprowadzeniu w nią światłowodów po to, by transmitować energię do tkanki podskórnej.
• Liposukcja (rzeźbienie tkanki tłuszczowej), która polega na chirurgicznym poprawianiu konturów ciała przez redukcję tkanek podskórnych.
• Karboksyterapia, która polega na uszkadzaniu dwutlenkiem węgla komórek tłuszczowych. Celem tego zabiegu jest poprawa mikrokrążenia krwi i eliminacja toksyn.

Kosmetyczne zabiegi na cellulit to:

• Endermologia, która jest zabiegiem przeciwstarzeniowym, polegającym na wejściu do hermetycznej komory i poddaniu się ciśnieniu, generowanemu przez sterowane rolki.
• Jonoforeza, która jest zabiegiem, polegającym na dostarczeniu specjalnych substancji czynnych do głębszych warstw skóry za pośrednictwem prądu elektrycznego.
• Mezoterapia bezigłowa, która jest nieinwazyjnym zabiegiem, polegającym na wprowadzeniu do skóry substancji leczniczych.
• Ultradźwięki, które są zabiegiem, polegającym na poddaniu pacjenta wibracjom o wysokiej częstotliwości.
• Laseroterapia, która polega na wykorzystaniu wiązek światła w celu wywołania efektu termicznego. Dzięki temu naczynia ulegają rozszerzeniu, co ułatwia przepływ krwi.
• Fale radiowe (diatermia krótkofalowa), która polega na przegrzaniu pod wpływem pola elektrycznego lub magnetycznego.
• Elektrostymulacja, która jest zabiegiem elektroleczniczym, polegającym na wykorzystaniu prądu zmiennego (impulsowego) w celu pobudzenia układu nerwowego, mięśniowego i krążeniowego.
• Krioterapia, która jest zabiegiem wykonywanym w celu stymulacji naczyń krwionośnych. Polega ona na poddaniu skóry działaniu niskiej temperatury, co skutkuje skurczem naczyń krwionośnych skóry i tkanki podskórnej.
• Body wrapping (szczelnie owijanie ciała), który jest zabiegiem, polegającym na aromatoterapii i bandażowaniu obciskającym. Można go przeprowadzić samodzielnie w warunkach domowych.

Źródła:

1. Janda K., Tomikowska A., Cellulit – przyczyny, profilaktyka, leczenie. Roczniki Polskiej Akademii Medycznej w Szczecinie. 2014; 60: 29-38.
2. Gałązka M., Galębia A., Nurien H., Cellulit jako problem medyczny i estetyczny – etiopatogeneza, objawy, diagnostyka i leczenie. Public Health. 2014; 49: 425-430.