Grzybica pachwin - przyczyny, objawy, leczenie i domowe sposoby

Grzybica pachwin jest chorobą zakaźną i jest to schorzenie charakterystyczne przede wszystkim dla mężczyzn. Podobnie jak każdy inny rodzaj grzybicy, dolegliwości z nią związane są bardzo uciążliwe, zwłaszcza że choroba ta rozwija się w miejscu intymnym, jakim są pachwiny. Ta część ciała stanowi jednak doskonałe środowisko dla namnażania się drobnoustrojów, które lubią wysokie temperatury oraz wilgotność.

Co ciekawe, grzybica pachwin u mężczyzn, bardzo często występuje równocześnie z grzybicą stóp. Narażeni na nią są zwłaszcza ci panowie, którzy na co dzień zakładają obcisłą bieliznę, dodatkowo wykonaną ze sztucznych materiałów, nieprzepuszczających powietrza.

OdparzeniaOdparzeniaOdparzenia pachwin powstałe w wyniku zakażenia grzybicą są niezwykle uciążliwe, ze względu na swoje umiejscowienie. Tak naprawdę, przy każdym ruchu dochodzi do ocierania pachwiny oraz do zwiększenia produkcji potu. To natomiast realnie podnosi ryzyko rozwoju zakażenia oraz powiększenia już istniejącego ogniska chorobowego. Dodatkowo świąd i dyskomfort odczuwany niemalże cały czas, utrudniają chorym wykonywanie codziennych obowiązków oraz normalne funkcjonowanie.

Za grzybicę pachwin najczęściej odpowiadają grzyby Epidermophyton floccosum oraz Trichophyton rubrum. Grzyby te z grupy dermatofitów, zazwyczaj zajmują przede wszystkim skórę, włosy oraz paznokcie. Do zakażenia nimi może dojść zarówno w wyniku kontaktu bezpośredniego, jak i pośredniego.

Należy jednak pamiętać, że grzybica pachwin nie będzie się rozwijała w zdrowym organizmie. Patogeny nie atakują zdrowej skóry. W związku z tym dopiero w momencie, gdy organizm jest osłabiony, na przykład przez inną chorobę przewlekłą, dochodzi do przedostania się grzybów przez powłoki skórne oraz wystąpienia pierwszych objawów schorzenia.

Wśród czynników, sprzyjającym grzybicy pachwin można wymienić:

• Otyłość.
• Cukrzycę
• Nadmierną potliwość.
• Niewłaściwą higienę osobistą.
• Używanie zbyt ciasnej i nieprzewiewnej bielizny.
• Osłabienie organizmu.
• Występowanie innych, przewlekłych chorób skóry.

Warto zaznaczyć, że grzybica pachwin nie jest chorobą pierwotną. Oznacza to, że rozwija się ona z innego ogniska chorobowego, którym bardzo często jest grzybica stóp.

Fakt, iż grzybica pachwin występuje znacznie częściej u mężczyzn, jest związany z ich budową anatomiczną. Właśnie w tej części naszego ciała występuje zwiększona potliwość, przez co drobnoustroje zyskują doskonałe warunki do rozwoju i rozmnażania się. U mężczyzn, moszna dodatkowo dotyka wewnętrznej części ud, przez co wentylacja skóry w tej okolicy jest jeszcze bardziej utrudniona, podobnie jak gojenie się powstałych już ran.

W związku z tym, że grzyby najlepiej namnażają się w środowisku wilgotnym, bardzo łatwo jest o zakażenie w takich miejscach jak siłownie, kluby fitness, baseny, czy nawet sauny. Drobnoustroje mogą w nich bytować, chociażby na ławeczkach, ale również na ręcznikach, czy też w naszych przepoconych ubraniach. Nie powinien zatem dziwić fakt, że grzybica pachwin jest schorzeniem typowym dla sportowców.

W przypadku grzybicy pachwin zmiany chorobowe występują zwykle symetrycznie na obu pachwinach. W początkowej fazie rozwoju tego schorzenia może się jednak zdarzyć, iż pierwsze jego objawy pojawią się najpierw po jednej stronie. Zmiany te mają na ogół okrągły kształt, są rumieniowe i dostrzegalny jest na nich odczyn zapalny wraz ze złuszczeniem. Często na obrzeżu takiej zmiany, które jest wyraźnie odgraniczone od zdrowej skóry, pojawiają się również grudki i krostki.

Najważniejsze i najbardziej charakterystyczne objawy grzybicy pachwin to:

• Okrągłe plamy rumieniowe o dość nieregularnym kształcie, którym towarzyszą grudki oraz pęcherzyki.
• Dostrzegalne łuszczenie się skóry lub jej pękanie w obrębie zmian.
• Uczucie braku czystości, nieprzyjemny zapach.
• Przeczosy, czyli zmiany na skórze w postaci drobnych linii lub pęknięć spowodowane częstym drapaniem się.
• Uporczywy świąd i pieczenie w obrębie zmian skórnych, które nasilają się podczas wzmożonego ruchu oraz potliwości pachwin.
• Gradacja barwy zmian skórnych - pierwotnie są one czerwone, a następnie stają się ciemnobrązowe z ewentualnymi prześwitami w ich centralnej części, co jest oznaką złuszczania.

Niestety, duża potliwość tej części ciała powoduje, że szybkie gojenie się takich zmian jest praktycznie niemożliwe. Co więcej, pot jeszcze bardziej zwiększa uczucie pieczenia oraz swędzenia, przez co chory może zbyt intensywnie drapać się po pachwinach. To natomiast może doprowadzić do rozprzestrzenienia się zmian chorobowych oraz do rozwoju stanu zapalnego. Rozwój choroby sprawia, że jej objawy jeszcze bardziej się nasilają i w konsekwencji mogą zająć również sąsiednie części ciała. Najbardziej narażone na to są podbrzusze, krocze, pośladki, okolice odbytu, a nawet zewnętrzne narządy płciowe.

Rozpoznanie grzybicy pachwin następuje przede wszystkim na podstawie widocznych objawów, które mogą się pojawić zarówno na wewnętrznej stronie ud, jak i w okolicach samych pachwin. W niektórych przypadkach niezbędne okazuje się pobranie posiewu ze skóry zmienionej na skutek choroby. Dzięki temu możliwe jest wyhodowanie drobnoustrojów i zastosowanie leczenia celowego u konkretnego pacjenta. Często, z zakażonej skóry pobierany jest także materiał, który następnie zostaje oceniony pod mikroskopem.

Podczas diagnostyki grzybicy pachwin, konieczne jest też różnicowanie tego schorzenia z innymi chorobami, które charakteryzują się bardzo podobnymi objawami. Zaliczają się do nich na przykład:

• Łuszczyca.
• Łupież rumieniowy.
• Odparzenia.
• Wyprzenie.
• Kandydoza.
• Atopowe zapalenie skóry.
• Łojotokowe zapalenie skóry.
• Choroba Haileya-Haileya.

W sytuacji, gdy tylko zauważymy w okolicach pachwin jakiekolwiek niepokojące zmiany skórne, należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Dzięki temu, w krótkim czasie możliwe będzie wdrożenie skutecznego leczenia, które powstrzyma rozwój choroby i pozwoli nam wrócić do normalnego funkcjonowania bez dyskomfortu.

W większości przypadków, leczenie grzybicy pachwin opiera się na leczeniu miejscowym, z wykorzystaniem nowoczesnych preparatów przeciwgrzybiczych. Ich szybkie zastosowanie zazwyczaj pozwala pozbyć się tej dolegliwości w przeciągu 2-4 tygodni.

W sytuacji, gdy terapia miejscowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, lub też, kiedy zakażenie trwa zbyt długo i zmiany skórne są bardzo rozległe, lekarz może również wdrożyć leczenie doustne. Wykorzystywane są wówczas preparaty azotowe, takie jak ekonazol, ketokonazol, klotrimazol, flukonazol. Bardzo często, w terapii tego typu stosowana jest również przeciwgrzybicza terbinafina.

Pacjenci zmagający się z grzybicą pachwin, w trakcie leczenia mogą także stosować preparaty, które ograniczają intensywną potliwość tych części naszego ciała. Do takich produktów zalicza się, chociażby puder absorbujący. Jego działanie sprawia, że grzyby mają do dyspozycji znacznie gorsze środowisko, które nie sprzyja już w tak dużym stopniu ich rozwojowi. W rezultacie, drobnoustroje nie rozprzestrzeniają się zatem na inne części ciała chorego.

Niezwykle istotne jest to, aby podczas leczenia grzybicy pachwin, chory nie przyjmował jednocześnie glikokortykosteroidów, a także preparatów skojarzonych z lekiem przeciwgrzybiczym i sterydem. Takie połączenie może być niebezpieczne, gdyż w jego rezultacie często dochodzi do działań niepożądanych.

Wielu pacjentów, którzy zauważają u siebie pierwsze objawy grzybicy pachwin, szuka sposobów na poradzenie sobie z nimi na własną rękę. Trzeba jednak pamiętać, że w przypadku takich schorzeń jak właśnie grzybica pachwin, leki bez recepty czy zastosowanie jakichkolwiek ziół, nie przyniosą zamierzonych skutków, a wręcz mogą pogorszyć sytuację. Aby skutecznie zwalczyć tę chorobę, niezbędne jest wdrożenie leczenia z zastosowaniem leków przeciwgrzybiczych, które zahamują jej rozwój.

Leczenie domowe grzybicy pachwin, będzie się zatem opierało głównie na stosowaniu się do bardzo restrykcyjnych zasad higieny osobistej. Osoby zmagające się z tym schorzeniem, muszą przede wszystkim pamiętać o codziennej zmianie bielizny. Co więcej, niezależnie od płci pacjenta, należy zakładać pełne, bawełniane majtki, których noszenie nie będzie powodowało dodatkowego ocierania pachwin.

Tak jak wspomniano już wcześniej, możliwe jest także przeciwdziałanie nadmiernej potliwości tej części ciała. Używanie specjalnych pudrów absorbujących, które zmniejszą wilgotność, pogorszy warunki dla rozwoju patogenów, dzięki czemu choroba nie rozprzestrzeni się na pozostałe części ciała znajdujące się w sąsiedztwie pachwin. Pudru nie powinno się jednak nakładać bezpośrednio przed i po nałożeniu maści przepisanej nam przez lekarza. Zalecony nam lek musi mieć możliwość bezproblemowego przeniknięcia do tkanek.

Aby zapobiec rozwojowi grzybicy pachwin oraz jej rozprzestrzenianiu się na inne części ciała, nie możemy także podrażniać skóry zmienionej chorobowo. Dlatego do jej mycia, należy stosować specjalne preparaty przeznaczone dla pacjentów z problemami skórnymi, które kupimy w każdej aptece.

Choć wydaje się to być dość oczywiste, warto także wspomnieć o tym, że osoby cierpiące na grzybicę pachwin, w trakcie leczenia powinny powstrzymywać się od jakichkolwiek kontaktów seksualnych.

W naszym organizmie żyje ok. 250 grzybów: