Do sanatorium na NFZ możesz wyjechać za granicę. Kiedy możliwe jest sfinansowanie leczenia uzdrowiskowego w Europie i jak to załatwić?

Leczenie w sanatorium w UE to leczenie planowane, za które może zapłacić NFZ, jednak wymaga to uprzedniej zgody Prezesa NFZ. Jest ona wydawana przed rozpoczęciem leczenia w formie decyzji administracyjnej.

Finansowanie leczenia w sanatorium na NFZ za granicą jest możliwe w sytuacji, gdy dane świadczenie nie może zostać przeprowadzone w niezbędnym terminie, choć jest się zapisanym listę oczekujących na jego wykonanie. Może to wynikać z faktu, że nie jest to możliwe w kraju albo czas oczekiwania na świadczenia jest zbyt długi w stosunku do aktualnego stanu zdrowia

Za leczenie poza granicami Polski NFZ nie zapłaci w przypadku, gdy:

• nie należy do świadczeń gwarantowanych w Polsce,

• jest związane z udziałem w badaniach klinicznych,

• stanowi leczenie eksperymentalne.

O tym, gdzie wyjechać na leczenie, decyduje pacjent. Musi to być jednak miejscowość, która jest uznana za uzdrowisko w danym państwie UE/EFTA i prowadzi leczenie z wykorzystaniem naturalnych surowców leczniczych. Przykłady to Sanatorium Bohemia Lazne w Karlowych Warach w Czechach, Sanatorium w Hotelu Europa Fit superior w Heviz na Węgrzech czy Sanatorium Druskienniki na Litwie.

Aby uzyskać zgodę Narodowego Funduszu Zdrowia na wyjazd do sanatorium za granicą, należy złożyć wniosek o planowane leczenie poza granicami kraju wraz z załącznikami. Jest on dostępny w dwóch wersjach zależnie od powodu takiej decyzji.

W przypadku, gdy powodem jest zbyt długi czas oczekiwania na leczenie w Polsce, możesz skorzystać z niego w państwach UE/EFTA na podstawie przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. W państwach Unii Europejskiej/EOG możesz też otrzymać taką zgodę na podstawie krajowych przepisów implementujących dyrektywę transgraniczną.

Zagranicę na leczenie można wyjechać też przy braku możliwości leczenia w Polsce.

Wniosek o leczenie uzdrowiskowe poza granicami kraju może wystawić lekarz z określonymi uprawnieniami:

• lekarz ubezpieczenia zdrowotnego,

• specjalistą ze specjalizacją II stopnia lub tytułem specjalisty w dziedzinie medycyny właściwej ze względu na zakres wnioskowanego leczenia lub badań diagnostycznych.

Tak zwaną zgodę na podstawie przepisów o koordynacji na wyjazd do sanatorium poza Polską można otrzymać na leczenie w państwie UE/EFTA w ramach powszechnego systemu opieki zdrowotnej.

W pierwszej kolejności należy przygotować wniosek, który wypełnia lekarz wraz z pacjentem. W jego imieniu może zrobić to także przedstawiciel ustawowy pacjenta, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia w linii prostej, małżonek, osoba pozostająca we wspólnym pożyciu albo upoważniona na podstawie wniosku o pełnomocnictwo.

We wniosku należy wypełnić oświadczenie dotyczące posiadanego skierowania na leczenie uzdrowiskowe, a także załączyć kopię dokumentacji medycznej, a jeśli jest sporządzona w języku obcym, również jej polskie tłumaczenie (niekoniecznie przez tłumacza przysięgłego).

Po złożeniu wniosku w Centrali NFZ albo w formie dokumentu elektronicznego (z kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem osobistym lub podpisem zaufanym oraz odwzorowanymi cyfrowo załącznikami) i otrzymaniu zgody zostanie wydany formularz E112/S2 uprawniający do leczenia za granicą. Trzeba przekazać go placówce zagranicznej przed rozpoczęciem leczenia.

Przy zbyt długim oczekiwaniu na leczenie uzdrowiskowe w Polsce uprzednią zgodę na nie można też uzyskać na w innym państwie UE/EOG, zarówno w placówkach posiadających kontrakt z ubezpieczycielem publicznym, jak i prywatnych, na podstawie dyrektywy transgranicznej.

Aby otrzymać zgodę, należy wypełnić odpowiedni wniosek – robi to lekarz oraz pacjent lub osoba w jego imieniu (wykaz jak wyżej). Wymagania odnośnie informacji o planowanym leczeniu, kwalifikacji lekarza oraz dokumentacji medycznej są takie same jak w przypadku przepisów o koordynacji. Można złożyć go w ten sam sposób.

Osoby w stanie zdrowia, w którym niezbędne jest przeprowadzenie leczenia uzdrowiskowego dla jego poprawy lub ratowania życia, mogą otrzymać skierowanie na nie za granicą, jeśli aktualnie nie może być ono wykonane w placówkach na terenie Polski. Dotyczy to dowolnej specjalistycznej placówki publicznej lub prywatnej.

Aby otrzymać zgodę na wyjazd i pokrycie kosztów wnioskowanego leczenia, należy wypełnić odpowiedni wniosek wraz z lekarzem, przy wymagania i procedura składania dokumentów są takie, jak podane powyżej.

Narodowy Fundusz Zdrowia finansuje leczenie w zagranicznych sanatoriach, ale niektóre koszty trzeba pokryć z własnej kieszeni. Chodzi o dopłaty do leczenia, jeśli są one wymagane od pacjentów w ramach systemu obowiązującego w danym państwie UE/EFTA. Mowa tu o kosztach współpłacenia, jak np. ryczałtowa opłata dzienna za pobyt w szpitalu.

NFZ może pokryć koszty transportu do miejsca leczenia za granicą, jeżeli zostanie zaznaczone to we wniosku i uzyska zgodę Prezesa NFZ. Dotyczy to także transportu powrotnego do Polski, jeśli będzie on konieczny ze względu na stan zdrowia po przeprowadzonym leczeniu.

W przypadku zgody uzyskanej na podstawie dyrektywy transgranicznej planowane leczenie trzeba najpierw opłacić z własnych środków, by otrzymać później zwrot jego kosztów zgodnie z obowiązującymi zasadami: w kwocie nie wyższej niż kwota, jaką NFZ płaci za to świadczenie w Polsce.

Źródło: Leczenie planowane wymagające uprzedniej zgody NFZ Narodowy Fundusz Zdrowia