Spis treści
Domowe sposoby na wsparcie integracji sensorycznej. Ćwiczenia, które możesz robić z dzieckiem w domu
Terapia zaburzeń SI prowadzona w gabinecie specjalisty polega na wykonywaniu regularnych ćwiczeń, które mają na celu wypracowanie właściwego reagowania na bodźce. Zazwyczaj wykorzystywany jest do tego specjalistyczny sprzęt, taki jak hamaki czy równoważnie.
Chcąc wesprzeć integrację sensoryczną dziecka w domu, nie musimy kupować żadnych wyjątkowych narzędzi, bo te które będą potrzebne, zazwyczaj mamy już w szafkach i szufladach. Często, aby wykonać ćwiczenie wystarczą zwykły koc albo dywan, artkuły spożywcze i plastyczne.
Ćwiczenia można także wykonywać podczas spacerów, wykorzystując dostępne na placach zabaw trampoliny, huśtawki i piaskownice. Także przebywając na łonie natury znajdziemy mnóstwo możliwości do wspierania terapii SI.
W galerii przedstawiamy 10 prostych zabaw i ćwiczeń, które wspierają dziecięce zmysły, układ przedsionkowy w mózgu, odpowiedzialny za odczuwanie ruchu i położenia ciała, oraz układ proprioceptywny, który umożliwia czucie głębokie poprzez mięśnie, ścięgna i stawy.
10 zabaw i ćwiczeń wspierających rozwój integracji sensorycznej
Czym jest integracja sensoryczna? Zaburzenia SI i objawy, które powinny zaniepokoić rodziców
Integracja sensoryczna (SI) to termin, który odnosi się prawidłowego przetwarzania, łączenia i organizacji bodźców płynących z ciała i świata zewnętrznego. O zaburzeniach SI możemy mówić w sytuacji, w której sygnały dochodzące ze zmysłów do mózgu są zbyt słabe lub zbyt silne.
U dziecka można zauważyć dysfunkcje integracji sensorycznej, kiedy:
- Jest mniej lub bardziej wrażliwe na bodźce dochodzące z zewnątrz – np. lubi słuchać bardzo głośnej muzyki albo drażnią je głośniejsze dźwięki.
- Występuje u niego opóźniony rozwój mowy i koordynacji ruchowej – potyka się, ma problemy z prostymi czynnościami.
- Pojawiają się trudności w zachowaniu – łatwo wpada w złość, jest płaczliwe, ma problemy ze snem i jedzeniem.
Jeśli zaobserwujemy u dziecka powyższe trudności, warto udać się do specjalisty – terapeuty SI, który podejmie decyzje o ewentualnym podjęciu terapii i jej formie.