Przegląd specjalizacji lekarsko-stomatologicznych

W trakcie czteroletniego szkolenia z chirurgii stomatologicznej lekarz zdobywa wiedzę z zakresu urazów oraz schorzeń obejmujących zęby, kości szczęki i żuchwy, tkanki miękkie jamy ustnej oraz stawy skroniowo-żuchwowe. Chirurg stomatolog zajmuje się więc leczeniem różnorodnych problemów w obrębie twarzoczaszki - od ropni i torbieli, przez urazy i złamania, aż po choroby nowotworowe. Lekarz z tą specjalizacją wykonuje również zabiegi usuwania zębów, np. w celu przygotowania jamy ustnej do założenia protezy.

Sześć lat - tyle czasu zajmuje zrobienie specjalizacji z chirurgii skroniowo-żuchwowej. Po ukończeniu szkolenia lekarz uzyskuje podobne kompetencje jak chirurg stomatolog, przy czym wykonuje również bardziej skomplikowane zabiegi tkanek miękkich i kości części twarzowej czaszki oraz szyi. Chirurg skroniowo-żuchwowy zajmuje się m.in. stanami zagrażającymi życiu, urazami, zabiegami rekonstrukcyjnymi, wadami wrodzonymi, stanami nowotworowymi oraz rehabilitacją chorych.

Żeby zostać ortodontą, stomatolog musi ukończyć szkolenie trwające trzy lata. Lekarz tej specjalizacji ma kwalifikacje m.in. do wykonywania świadczeń profilaktycznych oraz diagnozowania i leczenia wad narządu żucia (nabytych i wrodzonych). Tak więc osoby, które uważają, że potrzebny im aparat na zęby, mogą zgłosić się właśnie do ortodonty.

Po trzyletnim szkoleni z periodontologii stomatolog zyskuje wiedzę oraz umiejętności praktyczne do diagnozowania i leczenia chorób przyzębia (np. paradontozy) oraz błon śluzowych jamy ustnej. Do periodontologa można przyjść na przykład z objawami stanu zapalnego, takimi jak: krwawienie podczas szczotkowania, zaczerwienienie i obrzęk dziąseł, nieprzyjemny zapach z ust.

Lekarz dentysta z tą specjalizacją zajmuje się leczeniem wrodzonych i nabytych braków w uzębieniu oraz związanymi z tym powikłaniami. Do protetyka stomatologicznego można zgłosić się również z dysfunkcjami w obrębie jamy ustnej oraz twarzowej części czaszki, które nie są bezpośrednio związane z bezzębiem. Leczenie protetyczne może polegać na przykład na odbudowie uzębienia za pomocą protez ruchomych (akrylowych, szkieletowych, elastycznych) lub stałych (korony, mosty, implanty).

Stomatologiem dziecięcym można zostać po trzech latach szkolenia specjalistycznego. Jak sama nazwa podpowiada, lekarz z tą specjalizacją zajmuje się uzębieniem dzieci i młodzieży. Chodzi tutaj m.in. o świadczenia profilaktyczne, promowanie prawidłowego dbania o higienę jamy ustnej, diagnozowanie oraz leczenie wad rozwojowych i schorzeń stomatologicznych.

Podobnie jak w większości specjalizacji lekarsko-dentystycznych, szkolenie ze stomatologii zachowawczej i endodoncji trwa trzy lata. O ile jednak nie każdy człowiek będzie miał w swoim życiu do czynienia z chirurgiem szczękowym czy ortodontą, tak wszyscy muszą chodzić do stomatologa. Lekarz tej specjalizacji zajmuje się m.in.:

• profilaktyką stomatologiczną i związanymi z tym świadczeniami (czyszczenie, lakierowanie i lakowanie zębów);
• leczeniem próchnicy np. poprzez remineralizację, plombowanie, leczenie kanałowe;
• leczeniem ubytków niepróchnicowego pochodzenia;
• leczeniem innych chorób zębów, przyzębia oraz błony śluzowej jamy ustnej.
• zabiegami estetycznymi (wybielanie, licówki).

Szkolenia z epidemiologii i zdrowia publicznego trwają cztery lata. W ramach tych specjalizacji lekarz zajmuje się profilaktyką, diagnozowaniem i chorób stomatologicznych, ale w znacznie szerszej skali. W ramach swoich kompetencji lekarz prowadzi badania, na podstawie których opracowuje wytyczne zdrowotne dla danej populacji. Można więc powiedzieć, że jest to dentysta całego społeczeństwa.