Bóle kostno-stawowe u dorosłych i spowolnienie wzrostu u dzieci? To może być objaw niedoboru manganu. Sprawdź, co powinno zaniepokoić

Mangan odpowiada za prawidłowa pracę wielu narządów i układów, w tym nerwowego, kostnego, krwionośnego i płciowego. Gdy poziom tego pierwiastka spada poniżej normy, może dojść do pojawienia się wielu nieprzyjemnych dolegliwości. W galerii podpowiadamy, po czym poznać, że w naszym organizmie brakuje manganu.

Mangan to pierwiastek, którego największe ilości w organizmie znajdują się w wątrobie, nerkach, trzustce i mózgu. Ten związek powszechnie występuje w glebie, dlatego częste spożywanie produktów zbożowych regularnie uzupełnia zapotrzebowanie na niego.

Dowiedz się więcej: Kto powinien unikać płatków owsianych?

Jaką rolę w organizmie pełni mangan? Wśród jego najważniejszych zadań można wymienić:

• wsparcie produkcji enzymów – głównie karbokzylazy, arginazy i peptydazy,
• zwiększenie przyswajania z pożywienia biotyny, żelaza, a także witaminy B1, E i C,
• poprawa metabolizmu cholesterolu i zmniejszanie jego stężenia we krwi,
• przyspieszenie metabolizmu uszkodzonych krwinek czerwonych,
• wsparcie metabolizmu węglowodanów i regulowanie poziomu glukozy we krwi,
• poprawa jakości nasienia i komórki jajowej – wsparcie płodności,
• działanie antyoksydacyjnie, czyli chroniące organizm przed szkodliwym wpływem rodników tlenowych,
• wzmocnienie tkanki łącznej i przyspieszenie tworzenia się włókien kolagenowych,
• regulacja procesu kostnienia, a także przyspieszenie wzrostu i naprawy kości,
• regulacja wytwarzania tyroksyny, czyli hormonu tarczycy,
• poprawa koncentracji i pamięci,
• łagodzenie objawów napięcia przedmiesiączkowego.

Dzienne zapotrzebowanie na mangan nie zostało jeszcze ustalone przez Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego (PZH), dlatego lekarze i dietetycy najczęściej posługują się wytycznymi National Academy of Sciences i Food and Nutrition Board.

Ile wynosi dobowe zapotrzebowanie na mangan w poszczególnych grupach wiekowych?

• niemowlęta do 6. miesiąca życia – 0,003 mg – całość pokrywa mleko matki lub mieszanka mlekozastępcza,
• niemowlęta od 7. do 12. miesiąca życia – 0,6 mg,
• dzieci od 1. do 3. roku życia – 1,2 mg,
• dzieci od 4. do 8. roku życia – 1,5 mg,
• dziewczęta od 9. do 18. roku życia – 1,6 mg,
• chłopcy od 9. do 13. roku życia – 1,9 mg,
• chłopcy od 14. do 18. roku życia – 2,2 mg,
• kobiety powyżej 18. roku życia – 1,8 mg,
• mężczyźni powyżej 18. roku życia – 2,3 mg,
• kobiety ciężarne – 2 mg,
• kobiety karmiące piersią – 2,6 mg.

Mangan powszechnie występuje w wodzie oraz w glebie, dlatego produkty zbożowe to dobre źródło tego pierwiastka. Porcja 100 g tych produktów zawiera szacowaną ilość manganu:

• goździki – 60,1 mg,
• płatki owsiane – 4,93 mg,
• orzechy laskowe – 4,2 mg,
• orzechy włoskie – 3,60 mg,
• ryż brązowy – 2,85 mg,
• chleb żytni – 2,74 mg,
• pestki słonecznika – 2,61 mg,
• soja – 2,51 mg,
• kasza jęczmienna – 1,94 mg,
• kasza jaglana – 1,61 mg,
• groszek konserwowy – 1,61 mg,
• nasiona fasoli białej – 1,53 mg,
• soczewica – 1,39 mg,
• kasza gryczana –1,3 mg,
• brokuły – 0,53 mg,
• banan – 0,42 mg,
• natka pietruszki – 0,42 mg,
• krewetki – 0,38 mg,
• małże – 0,09 mg,
• wieprzowina – 0,04 mg,
• łosoś – 0,02 mg,
• wołowina – 0,01 mg.

Warto wspomnieć, że woda pitna nie powinna mieć więcej manganu niż 0,05 mg/l.