Skutki niewysypiania się: problemy z układem krążenia
Sen wpływa też na zdrowie naszego serca i naczyń krwionośnych, w tym na ciśnienie krwi, poziom cukru we krwi i stan zapalny. Ludzie, którzy się nie wysypiają, są bardziej narażeni na choroby układu krążenia. Bezsenność może się wiązać ze zwiększonym ryzykiem zawału serca i udaru mózgu.
Skutki niewysypiania się: mniejszy popęd seksualny
Mężczyźni i kobiety deklarują niższe libido i mniejsze zainteresowanie seksem – twierdzą specjaliści od snu. Mogą mieć na to wpływ senność, mało energii i zwiększone napięcie.
U mężczyzn może się to też wiązać z bezdechem sennym. Badanie opublikowane w Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism w 2002 roku sugerowało, że wielu mężczyzn z bezdechem sennym ma niski poziom testosteronu.
Skutki niewysypiania się: problemy z centralnym układem nerwowym
Sen jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego. Chroniczne niewysypianie się może zakłócić nasz sposób wysyłania i przetwarzania informacji.
Kiedy śpimy, pomiędzy neuronami (komórkami nerwowymi) w mózgu tworzą się ścieżki, dzięki którym zapamiętujemy nowe informacje. Przez brak snu mózg jest wyczerpany, przez co nie może skutecznie pracować.
Niewysypianie się powoduje też trudności z koncentracją i nauką nowych rzeczy. Sygnały wysyłane przez ciało także mogą być opóźnione, a to z kolei zmniejsza koordynację – rośnie za to ryzyko wypadku.
Kolejnym negatywnym skutkiem niedoboru snu są nasze zdolności umysłowe i stan emocjonalny. Stajemy się zniecierpliwieni, mamy wahania nastroju, cierpi nasza kreatywność. Długotrwałe niewysypianie się może prowadzić do halucynacji słuchowych i wzrokowych. Osoby z chorobą afektywną dwubiegunową mogą mieć przez to zaburzenia nastroju.
Niewysypianie się może prowadzić do:
• zachowań impulsywnych,
• lęku
• depresji,
• paranoi,
• myśli samobójczych.
Skutki niewysypiania się: nadwaga i otyłość
Niedobór snu – oprócz braku ruchu i nadmiernego jedzenia – jest kolejnym czynnikiem wypływającym na ryzyko wystąpienia nadwagi i otyłości. Sen wpływa na poziom dwóch hormonów, leptyny i greliny, które kontrolują uczucie głodu i sytości.
Leptyna wysyła mózgowi informację, że jesteśmy już najedzeni. Niedobór snu powoduje, że mózg zmniejsza ilość leptyny, a podnosi grelinę, która jest pobudza apetyt. To może tłumaczyć nocne podjadanie.
Brak snu powoduje zmęczenie, przez które nie mamy siły ćwiczyć, a mniejsza aktywność fizyczna może doprowadzić do wzrostu wagi.
Niewysypianie się jest powodem uwalniania mniejszej ilości insuliny po jedzeniu, która pomaga obniżyć poziom cukru (glukozy) we krwi. Przez niedobór snu mamy niższą tolerancję na glukozę, co z kolei wiąże się z insulinoopornością. Konsekwencją może być zachorowanie na cukrzycę i otyłość.
