Kawa cold brew
Modna kawa cold brew to napój przygotowany z grubo mielonych ziaren i wody o temperaturze pokojowej (ew. schłodzonej – w lodówce). Nie jest to więc kawa parzona, a tym bardziej mrożona, czyli zwykły napar z kostkami lodu. Roztwór można później przecedzić przez filtr, ten papierowy sprawi jednak, że napój straci część dobroczynnych związków.
Ponieważ cold brew przygotowuje się najczęściej z ziaren średnio palnych, oznacza to większe stężenie korzystnego kwasu chlorogenowego i kofeiny zarówno w surowcu, jak i w naparze. Taką kawę można więc pić w większych porcjach, ponieważ zawartość kofeiny wynosi ok. 43 mg w 100 ml.
W tak sporządzonym napoju znajdują się też związki z grupy polisacharydów, które mogą wspomagać aktywność makrofagów, czyli białych krwinek, w obrębie jelitowego układu odpornościowego.
Kawa przyrządzona bez podgrzewania jest dość przejrzysta i pozbawiona goryczy, pojawiają się z niej nuty owocowe i te określane jako „jasne”.
Wbrew potocznym przekonaniom kawa cold brew nie jest mniej kwasowa niż ta parzona. Jak ocenili naukowcy z Uniwersytetu Thomasa Jeffersona w Filadelfii, mają one podobny współczynnik pH, choć kawa „na zimno” może być mniej kwaśna w smaku.
Badacze co odkryli również, że gotowy napój można uzyskać w ciągu 6-7 godzin zamiast w zalecanym ogólnie czasie 10-24 godzin.
Kawa rozpuszczalna
Kawa rozpuszczalna to ekstrakt kawy ziarnistej, wysuszony rozpyłowo z dodatkiem nośnika, najczęściej maltodekstryny. Wystarczy zalać ją wodą – i napój gotowy.
Choć przez lata była uważana za gorszą od kawy ziarnistej, badania wykazały coś przeciwnego. Roztwór uzyskany z kawy instant ma największą zawartość polifenoli wśród kawowych napojów, dzięki czemu ma najsilniejsze działanie antyoksydacyjne.
Niekorzystnym aspektem używania kawy w proszku jest wysoki indeks glikemiczny maltodekstryny i jej kaloryczność zbliżona do cukru. Powoduje to, że przygotowany z niej napój może podnosić poziom glukozy we krwi.
Należy też pamiętać, że dodatek do kawy mleka lub śmietanki zmniejsza aktywność cennych przeciwutleniaczy.
Kawa „zalewajka”
Kawa zwana też plujką czy błędnie „kawą po turecku” jest przygotowana przez zalanie mielonej kawy wrzątkiem i spożywana z tego samego naczynia. Uważa się ją za relikt dawnych czasów, gdy ziarna były w Polsce trudno dostępne, a wiedzy czy sprzętu do parzenia „małej czarnej” było jeszcze mniej.
Kawa zalana wrzątkiem to zwykle rozwiązanie awaryjne i nie najsmaczniejsze, a pod względem zdrowotnym też nienajlepsze – zwłaszcza, jeśli taka mieszanka nie jest wypijana w możliwie krótkim czasie.
Im dłuższy jest kontakt fusów z roztworem, tym więcej związków rozpuszczalnych w tłuszczach pojawia się w naparze. Co więcej, wraz z nim spożywamy też drobiny ziaren, co jeszcze bardziej wpływa na jego właściwości podnoszące poziom cholesterolu we krwi i podrażniające układ trawienia.
Zielona kawa
Zielona kawa to ziarno nie poddane paleniu, którego smak nie ma nic wspólnego z „małą czarną”. Dzięki temu, że nie stosuje się wysokiej temperatury, wiele korzystnych kawowych związków nie ulega rozkładowi (choć jest też tak, że przy ogrzewaniu z niektórych powstają nowe substancje o pozytywnym działaniu).
To sprawia, że kawa zielona zawiera największe ilości kwasu chlorogenowego. To silny antyoksydant, przez napar z takich ziaren może być uznawany za najzdrowszy. Związek ten nie tylko pomaga regulować gospodarkę lipidową i metabolizm glukozy, ale też wspomaga spalanie tkanki tłuszczowej.
