Azotan (E 252) i azotyn potasu (E 249)

Te konserwanty używane są głównie do marynowania i utrwalania serów żółtych, konserw rybnych, wędlin oraz produktów wędzonych. Znaleźć je można również w mrożonych produktach, a szczególnie w zapiekankach i pizzy. Maksymalny dzienny bezpieczny limit do spożycia tej substancji wynosi 3,7 mg/kg masy ciała. Zbyt długie przechowywanie produktów z dodatkiem azotanów i azotyn potasu zwiększa ryzyko przekształcenia ich w bardzo szkodliwą postać nitrozoamin, które mają potwierdzone działanie rakotwórcze. Wykazano, że nadmierne spożywanie azotynu potasu może zaburzać transport tlenu we krwi, co będzie skutkowało pojawieniem się zawrotów głowy. Dodatkowo może wywoływać silny ból brzucha i reakcję alergiczną.

Azotan (E 251) i azotyn sodu (E250)

Te substancje również służą do konserwowania i utrwalania mięsa, konserw mięsnych oraz serów. Maksymalny dzienny bezpieczny limit do spożycia tej substancji wynosi 0,7 mg/kg masy ciała. Jego zadanie polega głównie na zapobieganiu rozwoju bakterii Clostridium Botulinum, czyli laseczki jadu kiełbasianego. Niestety podczas zbyt długiego przechowywania żywności z azotanem i azotynem sodu również może dojść do przekształcenia się tych związków w rakotwórcze nitrozoaminy. Nadmierne spożycie tych konserwantów może powodować silny ból brzucha oraz swędzącą wysypkę na ciele.

Unikaj produktów, których lista składników jest długa. Im więcej pozycji na liście, tym większe prawdopodobieństwo znacznej ilości konserwantów i dodatków do żywności.

Czytanie etykiet pozwoli Ci w lepszym stopniu kontrolować spożycie konserwantów.