Naprotechnologia
Naprotechnologia (ang. Natural Procreative Technology) – jako metoda leczenia niepłodności – została zaproponowana przez Thomasa W. Hilgersa z Narodowego Centrum Zdrowia Kobiet Instytutu Papieża Pawła VI w USA. Metoda ta bazuje przede wszystkim na samoobserwacji cyklu miesiączkowego. Mowa tu głównie o obserwowaniu śluzu, plamień, temperatury ciała. W ramach naprotechnologii wykonuje się również szereg badań diagnostycznych, w tym: USG, laparoskopię i badanie nasienia.
Naprotechnologia może zdawać egzamin jedynie w początkowej fazie problemów z płodnością. Według Polskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu i Embriologii w leczeniu niepłodności długotrwała diagnostyka i przedłużająca się samoobserwacja organizmu może negatywnie wpływać na szansę naturalnego poczęcia potomstwa.
