Dzikie owoce w tym roku są wcześniej. Nie przegap zbiorów, są cenniejsze niż te uprawne!
Choć często nie można zjeść ich na surowo, to właśnie dzikie owoce są najbogatsze w cenne związki odżywcze i prozdrowotne. Nie przegap i przygotuj przetwory!
Zobacz w galerii, jakie właściwości mają najpopularniejsze owoce z lasu i łąki.
Na co jest dobry rokitnik?
Rokitnik zwyczajny (Hipophae rhamnoides) to sporych rozmiarów krzew, który ma charakterystyczne podłużne i srebrzystoszare liście i jaskrawopomarańczowe lub złocistożółte owoce, których kolor pochodzi od barwników karotenowych.
Podobnie jak drzewo oliwne, z którą jest spokrewniony, rokitnik wytwarza miąższ owocowy bogaty w tłuszcze, z którego tłoczony jest leczniczy olej rokitnikowy. Produkt ten łagodzi stany zapalne jamy ustnej i skóry. Mniej zasobny w karoteny jest stosowany również olej z pestek rokitnika, który dostarcza za to kwasy omega-3.
Owoce rokitnika zbiera się wczesną jesienią zanim zyskają zjełczałe nuty (można spróbować ich na surowo). Powinny być soczyste oraz mieć świeży i kwaśny smak. Są bardzo delikatne, dlatego najlepiej zrywać je po przemrożeniu całych gałązek. Doskonale nadają się do przygotowania soku, musu, marmolady czy nalewki.
Najważniejszą zaletą owoców rokitnika jest wysoka zawartość witaminy C (200-600, a nawet do 2500 mg w 100 g, przez co dzienną dawkę zapewnią nawet 2 łyżki tłoczonego soku), a także witamin A, E i K. Przetwory z rokitnika są więc bogatym źródłem przeciwzapalnych antyoksydantów.
Olej z owoców rokitnika stosuje się w chorobach błon śluzowych, zgadze i niestrawności, a zewnętrznie na zmiany skórne. Spożywanie rokitnika jest niewskazane przy zapaleniu trzustki, wątroby i pęcherzyka żółciowego, kamicy żółciowej i przewlekłych biegunkach.
Na co pomaga dereń?
Owoce derenia właściwego (Cornus mas), nazywanego też jadalnym (a z języka angielskiego – wiśnią kornelską), mają ciemnoczerwony podłużny kształt i sporą pestkę otoczona słodko-kwaśnym i lekko cierpkim miąższem; istnieją też odmiany o owocach żółtych.
Dereń obfituje w przeciwzapalne i przeciwnowotworowe antyoksydanty polifenolowe z grupy flawonoidów i kwasów fenolowych, a zwłaszcza antocyjany i irydoidy. Są też bogate w witaminę C (30-300 mg w 100 g świeżego surowca, a w gatunkach polskich raczej 35-75 mg/100 g) oraz związki mineralne m.in. potasu, wapnia, miedzi, cynku oraz manganu.
Związki aktywne z owoców derenia mają działanie przeciwmiażdżycowe, ochronne w stosunku do układu nerwowego i krążeniowego, a także przeciwpasożytnicze. Pomagają ograniczyć stan zapalny związany z cukrzycą i rozwojem niektórych nowotworów, wspierają pracę wątroby, poprawiają tolerancję glukozy, obniżają poziom cholesterolu i fibrynogenu we krwi i nasilają produkcję tlenku azotu, Dzięki temu ułatwiają unormowanie glikemii i lipogramu, a także ciśnienie tętnicze oraz wewnątrz gałki oka.
Owoce tego niewielkiego drzewa są smaczne nawet na surowo, a także stanowią bazę przetworów takich jak kompoty (również z innymi owocami), dżemy, syropy, likiery i nalewki (tzw. dereniówka), a ponadto sok oraz wino.
Czy pigwowiec jest zdrowy?
Pigwowiec japoński (Chaenomeles japonica) to krzew blisko spokrewniony z pigwą. Obfitują w pektyny, dzięki czemu wspomagają trawienie oraz profilaktykę miażdżycy i nadciśnienia. Stosuje się je tradycyjnie w biegunkach i niedokrwistości, jako środek moczopędny, a także wspomagający odtruwanie organizmu z metali ciężkich.
Ze względu na wysoką zawartość kwasów organicznych, w tym witaminy C, plasterki pigwowca mogą zastępować cytrynę w herbacie. Robi się z nich także syropy, dżemy, galaretki i powidła, a ponadto sok i nalewkę (tzw. pigwówkę).
