Makaron udon

To makaron japoński z pszenicy w postaci grubych nitek, używany głównie do zup. Od innego popularnego pszennego makaronu azjatyckiego, nazywanego ramen, odróżnia go nieco inna konsystencja i kolor. W przypadku gotowego makaronu ramen (tzw. „instant”), będącego składnikiem tzw. chińskich zupek, istotna jest też wysoka zawartość tłuszczu – w procesie produkcji kluski te są bowiem smażone, a przez to niepolecane do częstego spożycia. Choć najlepszym wyborem jest udon lub ramen w postaci świeżej bez dodatku konserwantów, najpowszechniej dostępny jest jednak makaron suszony.

Makaron ryżowy

Makaron ryżowy powstaje z mąki ryżowej, czasami zawiera też dodatek skrobi, np. z tapioki czy kukurydzy. Najpowszechniej dostępny jest makaron z białego, oczyszczonego ryżu, choć można też kupić ten z ryżu brązowego, czyli pełnoziarnisty – jest on bardziej polecany ze względu na wyższą zawartość błonnika i białka (ma ich ponad 2 razy więcej), a także witamin z grupy B i składników mineralnych. Choć klasyczny makaron ryżowy w postaci suchej może przypominać ten nazywany sojowym, wygląda inaczej po ugotowaniu – nie jest przezroczysty, tylko biały.

Makaron konjac (shirataki)

Ten rodzaj japońskiego makaronu powstaje z konjacu – glukomannanu pozyskiwanego z korzenia rośliny o nazwie dziwidło Riviera (Amorphophallus konjac). To żelująca substancja należąca do grupy polisacharydów, czyli związków błonnikowych, która jest praktycznie pozbawiona kalorii. Używa się jej również do produkcji gąbek do mycia twarzy i suplementów diety wspomagających odchudzanie, ponieważ pęczniejąc w żołądku nasila uczucie sytości. Glukomannam pomaga też obniżać poziom cholesterolu i glukozy we krwi. Makaron z konjacu, inaczej shirataki, często sprzedawany jest w postaci uwodnionej. Ma elastyczną, żelową konsystencję i jest przeznaczony do spożywania głównie w sosie lub zupie; nie daje się przyrumienić na patelni.

W sklepach dostępne są różne rodzaje makaronu, zawierające w składzie nie tylko pszenicę