Chęć na słodycze
Słodycze zawierają cukier prosty w dużych ilościach, który stanowi tzw. szybkie źródło energii dla komórek ciała. U osób z insulinoopornością chęć na słodycze wynika z powodu osłabienia, zmęczenia oraz charakterystycznych „zjazdów energetycznych”. Niestety konsumpcja słodyczy przy insulinooporności nasila objawy schorzenia ponieważ stumujuje uwalnianie w jeszcze większych ilościach insuliny, która nie działa prawidłowo. Dlatego należy jak najbardziej wystrzegać się sięgania po ciastka, ciasteczka, czy batoniki, jeśli istnieje prawdopodobieństwo insulinooporności.
Szybkie zmęczenie
Z powodu nieprawidłowego działania insuliny, do mięśni nie dostarczana jest glukoza, będąca dla nich głównym źródłem energii. Obniżone zasoby cukru zapasowego w mięśniach, czyli glikogenu powodują u osób z insulinoopornością szybkie zmęczenie nawet po niewymagających ćwiczeniach ruchowych. Towarzyszy temu zadyszka, poczucie osłabienia i niechęć do kontynuacji wysiłku.
Tycie
Insulina jest hormonem anabolicznym, co oznacza, że nasila procesy gromadzenia energii w organizmie. Podwyższone jej stężenie we krwi, które towarzyszy insulinooporności oddziałuje na tkankę tłuszczową, powodując tworzenie zapasów na „czarną godzinę” dla organizmu. W rzeczywistości nasila nadwagę i otyłość oraz utrudnia odchudzanie.
Uczucie napuchnięcia
Zatrzymywanie wody w organizmie, uczucie napuchnięcia i pogrubienia rysów twarzy to wynik stale podwyższonego poziomu insuliny we krwi. Insulina aktywuje hormony, które wpływają na działanie gruczołów potowych, a także zwiększają syntezę kwasu hialuronowego.
