Świerzb
Świerzb jest wyjątkowo nieprzyjemną, a zarazem niebezpieczną chorobą o zróżnicowanym podłożu. Można się nim zarazić od zwierząt domowych – psów, kotów, ptaków i gryzoni. Przy czym jest to niezwykle rzadkie – świerzb o etiologii odzwierzęcej zazwyczaj dotyka wyłącznie osoby nieprzestrzegające podstawowych zasad higieny osobistej, a także osoby o obniżonej odporności, m.in. dzieci, osoby w podeszłym wieku czy nosicieli wirusa HIV.
Świerzb jest szczególnie niebezpieczny dla kobiet w ciąży, ponieważ do jego leczenia używa się medykamentów potencjalnie niebezpiecznych dla płodu.
Charakterystyczne objawy świerzbu to:
- świąd, który nasila się po kąpieli,
- wysypka o charakterze grudkowym i pęcherzykowatym,
- silny świąd w nocy.
Wścieklizna
Wścieklizna jest bardzo niebezpieczną chorobą zakaźną zwierząt wywoływaną przez wirusa Rabies virus. Rezerwuarem drobnoustrojów są w głównej mierze zwierzęta dzikie – lisy, jenoty, borsuki i nietoperze. Wścieklizną mogą zarazić się również nieszczepione zwierzęta domowe.
Według danych WHO na wściekliznę umiera ok. 59 tys. osób na świecie w skali roku. Do transmisji wirusa wścieklizny może dojść przez przedostanie się śliny zakażonego osobnika do krwiobiegu innego zwierzęcia lub człowieka, do czego najczęściej dochodzi przez ugryzienie.
Chlamydioza
Od naszych zwierzęcych przyjaciół domowych można zarazić się również chlamydiozą. Przy czym koci typ tej choroby wywoływany jest przez drobnoustroje, które nie stanowią większego zagrożenia dla człowieka. W odosobnionych przypadkach zakażenie chlamydiami od kota może objawiać się podobnie do rzeżączki.
Choroba kociego pazura
Choroba kociego pazura to choroba bakteryjna przenoszona w głównej mierze przez młode koty. Do transmisji drobnoustrojów dochodzi najczęściej w wyniku zadrapania przez zwierzę, które jest ich nosicielem.
W początkowej fazie rozwoju choroba ta przebiega bezobjawowo. Wraz z upływem czasu pojawia się miejscowe zaczerwienienie, powiększenie węzłów chłonnych, podwyższona temperatura ciała i ogólne osłabienie organizmu. W większości przypadków klinicznych choroba mija samoistnie po upływie kilkunastu dni. Niekiedy mogą pojawić się groźne powikłania w postaci: zapalenia mózgu, małopłytkowości i zapalenia wsierdzia.
