Nalewka z nawłoci na zapalenie pęcherza i stawów. Zobacz przepis na nalewkę nawłociową i dowiedz się, na co pomaga oraz jak ją dawkować

Nalewka nawłociowa to wodno-alkoholowy wyciąg z kwitnącego ziela rośliny o łacińskiej nazwie Solidago. W fitoterapii wykorzystywane są trzy gatunki: nawłoć pospolita (S. virgaurea), nawłoć późna, nazywana też olbrzymią (S. gigantea, inaczej: S. serotina) oraz nawłoć kanadyjska (S. canadenssis). Szczególne znaczenie w naszym kraju mają dwa pierwsze.

Byliny te kwitną na żółto i należą do tradycyjnych surowców leczniczych. Wykorzystuje się je do przygotowania przetworów takich jak syrop, miodek czy nalewka. Ta ostatnia oznacza się znaczną trwałością, dzięki czemu można korzystać z jej właściwości aż do następnego sezonu na zioła.

Jak przygotować nalewkę nawłociową? Można to zrobić na dwa sposoby, zależnie od tego, w jakiej postaci mamy surowiec. W przypadku tych tynktur należy przestrzegać odmiennego dawkowania.

Przepis na nalewkę ze świeżego ziela nawłoci:

• Zalej 100 g rozdrobnionego kwitnącego ziela nawłoci 0,4 l gorącej wódki.
• Zamknij szczelnie naczynie i odstaw w ciemne miejsce na 2 tygodnie, po czym przefiltruj.
• Stosuj w dawce 5-10 ml 3 razy dziennie lub 30 ml raz dziennie.

Przepis na nalewkę z nawłociową z suszu:

1. Zalej 50 g suchego, rozdrobnionego kwitnącego ziela nawłoci 0,75 l wrzątku, przykryj i odstaw na 30 min.
2. Odciśnij zioła na sitku i przefiltruj napar przez gazę.
3. Dodaj do naparu 0,5 l spirytusu 96 proc. i odstaw do wystygnięcia.
4. Następnie przelej nalewkę do butelek z ciemnego szkła, zakręć i odstaw na 2 tygodnie.
5. Dawkuj w liczbie 20-30 kropli na szklankę wody 3 razy dziennie lub 30-60 kropli na szkl. 2 razy dziennie.

W nalewce z nawłoci znajdują się liczne składniki aktywne. Należą do nich przeciwzapalne, moczopędne i przeciwbólowe glikozydy terpenowe, a także garbniki (działają ściągająco na błony śluzowe i przeciwbiegunkowo) czy flawonoidy zmniejszające przepuszczalność naczyń krwionośnych. To również przeciwgrzybicze saponiny trójterpenowe oraz polisacharydy, które wspomagają mikroflorę jelit, wykazując w ten sposób działanie stymulujące układ odpornościowy. A ponadto olejki eteryczne czy żółte barwniki karotenowe, które wspierają zdrowie skóry oraz dobry wzrok.

Ze względu na te właściwości nalewkę z nawłoci stosuje się w problemach takich jak:

• zakażenia i zapalenia dróg moczowych,
• infekcje narządów płciowych,
• kamica nerkowa,
• przerost prostaty,
• zakażenia grzybicze,
• niestrawność,
• biegunki bakteryjne,
• obrzęki nóg i ciała,
• choroby autoimmunologiczne, w tym reumatyczne.

Zewnętrznie wyciągi z nawłoci wspomagają leczenie ran i infekcji skórnych, w tym spowodowanych przez bakterie i chorobotwórcze grzyby, takie jak Candida albicans. Łagodzą też bóle zapalne stawów.

W przypadku nalewki nawłociowej obowiązują ważne przeciwwskazania. Dotyczą one wszystkich napojów alkoholowych, których nie powinny spożywać kobiety w ciąży i karmiące, a także dzieci i osoby niepełnoletnie oraz te, które zażywają leki mogące wchodzić w interakcje z etanolem.

Również sama nawłoć nie powinna być spożywana przez przyszłe matki i osoby przed 12. rokiem życia, a ponadto przez osoby uczulone na rośliny z rodziny astrowatych. Ostrożność powinny zachować chorzy z alergią wziewną i astmą.

Nalewka i inne przetwory z nawłoci nie powinny być spożywane: przy nadciśnieniu, zażywaniu leków diuretycznych (moczopędnych), a także przewlekłym zapaleniu czy niewydolności nerek. Nie są też odpowiednie przy zaburzeniach krążenia, które wynikają z chorób tego układu.